Τελειομανία και εμμονή
Ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών (75%) φαίνεται να λειτουργεί στη βάση ενός ακόμα διλήμματος στη σκέψη: «Αν προσπαθώ να είμαι τέλειος, μελαγχολώ και θυμώνω, αν δεν προσπαθώ να είμαι τελείως, νιώθω ένοχος, θυμωμένος και ανικανοποίητος». Ο σύγχρονος άνδρας βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα ευρύ φάσμα προκλήσεων και υποχρεώσεων, τις οποίες πρέπει να ακολουθήσει για να γίνει αποδεκτός από το υπόλοιπο σύνολο.
Στην προσπάθεια αυτή, κυρίαρχες διαστάσεις είναι η ανταγωνιστικότητα, η απαίτηση για ολοένα και αυξανόμενη επίδοση, η επίδειξη μεγάλης γκάμας δυνατοτήτων και ικανοτήτων και φυσικά η απαίτηση του να συνοδεύεται από επιτυχία κάθε δυνατή προσπάθεια. Η εικόνα αυτή, του δυναμικού, διεκδικητικού και σε όλα ικανού άντρα, ενισχύεται τόσο από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και από το εσωτερικευμένο πρότυπο που έχει ο καθένας σχετικά με το πως πρέπει να νιώθει και να εκφράζεται ο ιδανικός άντρας.
Η υιοθέτηση της παραπάνω άποψης, έχει ως αποτέλεσμα την καλλιέργεια ενός κλίματος συνεχούς επαγρύπνησης για νέες προκλήσεις και τη διάθεση για εμπλοκή με δραστηριότητες, μέσω ενός τελειοθηρικού τρόπου. Στην περίπτωση που αυτό επιτυγχάνεται, το τίμημα ή κόστος της εναγώνιας αυτής κατάστασης είναι να έχουν συσσωρευτεί στον άνθρωπο μεγάλα ποσά άγχους, θλίψης, στενοχώριας. Στην αντίθετη περίπτωση, υπάρχει καλλιέργεια ενοχών, τύψεων και γενικά συναισθημάτων ματαίωσης και χρέωσης προς τον εαυτό.
Στην προσπάθεια αυτή, κυρίαρχες διαστάσεις είναι η ανταγωνιστικότητα, η απαίτηση για ολοένα και αυξανόμενη επίδοση, η επίδειξη μεγάλης γκάμας δυνατοτήτων και ικανοτήτων και φυσικά η απαίτηση του να συνοδεύεται από επιτυχία κάθε δυνατή προσπάθεια. Η εικόνα αυτή, του δυναμικού, διεκδικητικού και σε όλα ικανού άντρα, ενισχύεται τόσο από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και από το εσωτερικευμένο πρότυπο που έχει ο καθένας σχετικά με το πως πρέπει να νιώθει και να εκφράζεται ο ιδανικός άντρας.
Η υιοθέτηση της παραπάνω άποψης, έχει ως αποτέλεσμα την καλλιέργεια ενός κλίματος συνεχούς επαγρύπνησης για νέες προκλήσεις και τη διάθεση για εμπλοκή με δραστηριότητες, μέσω ενός τελειοθηρικού τρόπου. Στην περίπτωση που αυτό επιτυγχάνεται, το τίμημα ή κόστος της εναγώνιας αυτής κατάστασης είναι να έχουν συσσωρευτεί στον άνθρωπο μεγάλα ποσά άγχους, θλίψης, στενοχώριας. Στην αντίθετη περίπτωση, υπάρχει καλλιέργεια ενοχών, τύψεων και γενικά συναισθημάτων ματαίωσης και χρέωσης προς τον εαυτό.